Bagong layout, nanaman. Hindi ko na kasi alam kung paano ko kukulayan tong buhay ko, kaya bahay ko nalang yung kukulayan ko. Wala na kong magawa. Wala na kong makausap, di actually meron pa naman. Ang loser ko lang, self pity. Wala talaga akong social life!

Kanina galing kami sa isang napaka JOLOGS na computer shop. Pero pwede na kasi P15 lang per hour. Alam nyong mahirap ang buhay ngayon, praktikal ang pagiging kuripot. Actually hindi rin praktikal magGB kasi gastos din yan at hindi sya necessity, parang mali, ah basta intindihin mo nalang. Nag gunbound kami. YES, I know, ganun na nga ako kadesperadong magGB. Kung kaya naman kasi ng brain cells ng CPU namin yung GB e di sana hindi na ko nagmumukhang pathetic papunta punta ng PC shop. Kaya lang, siguradong macocoma tong pc namin pag nag install ako ng kahit anong game. Sa totoo lang wala namang kahahantungan yung kwento ko kasi wala namang espesyal na nangyari.

Kita mo, loser talaga ako. Wala akong kahit anong talento na maipagmamayabang ko sa madlang tao. Ni wala akong masulat na matino dito. Ayayay.