<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d12329769\x26blogName\x3dTutsang+Kulot\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://tutsangkulot.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_PH\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://tutsangkulot.blogspot.com/\x26vt\x3d2595693058098382631', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

Thursday, February 23, 2006

Noong bata pa ko, nung mga panahon na bulag pa ko sa mga kabaklaan ng teletubbies, Precious ang palayaw ko na hindi ko malaman kung saang planeta ng mga pangalan ng galing, ni wala ngang "p" sa buong pangalan ko e. At pinagtatakahan ko pa e pagkahaba haba ng Precious para sa isang palayaw, medyo may pag ka engot pala nanay ko no? (Sssh.) Pero yan talaga e! Bata pa ko kaya wala akong magawa kung hindi tumingin, lumapit at sumunod tuwing tatawagin ako nun. Pero dahil superstitious ang nanay ko at ang ancestors niya, pinalitan niya dahil lagi daw akong nagkakasakit simula nung tawagin niya ko nun kaya naman naging isang ordinaryong bata ako, batang walang palayaw.

"AILAH BUMABA KA JAN!"
"ANG GULO GULO MO AILAH, BEHAVE NGA!"

Wala naman talaga akong pakielam sa tawag sa akin noon, nung kinalaunan nalang! Tsaka ko lang narealize na ang pangit pala ng pangalan ko. Iniisip ko kasi sisikat ako, e ayoko namang sumikat ng AILAH ang isinisigaw ng fans ko! Ang chaka kaya.


First year kami nung simulang gumagawa na ng kung anu-anong alias sa amin yung kaberx ko. Noong first year, Gelli. Sa totoo lang hindi ko trip yan. Masyado nilabas ng palayaw na yan ang pagiging selosa ko. Noong second year, Iggy. Ayan, gusto ko yan. Pero aaminin ko, pinilit ko lang siya na yan nalang. (Haha!) May dahilan yan kung bakit, cheesy kaya wag mo nang alamin. Sa aking palagay sumikat din naman ako sa tawag na yan, ito na rin kasi yung taon na rising star ako sa mundo ng blogging. Kaya lang, gusto ko sana yung mga kaibigan ko sa totoong mundo yan na rin ang itawag sa akin, kaya nga lang hindi sila masanay sanay. Tinalo pa nila ang Parrot bird! Nung katagalan, paunti-onti ng nag-fe-fade ang IGGY! Nawala na rin ang pagkautal ng mga kaklasmeyt ko tuwing tatawagin nila ako (kasi diretsong Ailah nalang talaga) at nabura na rin ako sa buhay ng mga tabulas friends ko. BACK TO AILAH nanaman.


Isang araw, naalala ko na ang tawag sa akin ng isa kong tito at isa kong tita ay AIA-TOT! Nag-isip ako, siguro mga sampung minuto yun, at WA-LA, AIA NA KO. I-dineclare ko sa mga kaibigan ko. Maganda to dahil malapit lapit sa pangalan ko. Sanay akong tinatawag nun kaya naman ayos talaga. At sa hindi ko malaman na kadahilanan na ikinatuwa ko naman ay madaling nasanay ang mga kaibigan ko, kahit mga pinsan ko. AYOS TALAGA! Sabi ko sa sarili ko sa harap ng salamin, sisikat ako sa ngalang AIA, OO SISIKAT AKO!



Sa totoo tungkol dapat sa grad song ang topic ng entry ko. Nakita ko yung link ko kay ate MERI at dito ako nagkaroon sensible entry na pwedeng i-post. Share lang. :)



edit
Oo nga nakalimutan ko (angela). Kilala rin ako noong SOLIS sa classroom namin. Para tuloy akong sikat na varsitarian, apelyido ang tawag sakin. Tapos yung adviser namin na lab na lab ko nung grade 5 at 6, GESTA naman ang tawag sakin. Ibang klase kapag may kaparehas ka ng pangalan, medyo nakakainis! Akala ko kasi noon ako lang ang nagiisang AILAH sa mundo, aba ang dami pala namin. Buti nalang asa ibang planeta na yun kapangalan ko, JOKE. Bati kami nun, bestfriend ko nga yun e.
/edit

Wednesday, February 22, 2006

continuation... ng bakasyon.


Funny yung litrato no? Yan ang INAGAW MO ANG LAHAT SA AKIN pose. Hahahahha. Anlaki talaga ng tiyan ko.

How I miss the beach. I desperately need a break! Woohoo. Cant wait til march 2 (last day ng LAST quarterly exams) GAWD! I WANNA GRADUATE na. GUSTONG GUSTO KO NA TALAGA. AS IN ATAT NA ATAT NA KO! WAAAAAH. Ok walang sense to. Alis na nga ako.

Sunday, February 19, 2006

New template. Kakagaling ko lang camp ito na kagad inatupag ko. Hahaha! Recreation center ko talaga ang harap ng kompyuter. Okay, since sinisipag ako ngayon, magbibigay ako ng introduction sa template ko: Thats a picture taken by my besy, and that uber hot, sexy gal standing there, making drama is none other than, your kyut na kyut na alien.... MOI! Woohoo. Tama na nga, hydro na e!

Kakagaling lang namin ng camping. AT SOBRANG SAYA!!! Haha. After sa camp, beach naman. WOOHOO!!! Saya talaga.


third year and fourth year plus Krizal
L-R: Aze, Sir Lance, Phoebe, Gie, AKO, Moey at Bobby.





Ansaya talaga.:D more pics? Click here and here. Pinapa offline na ko. Huhu.:(

Wednesday, February 15, 2006

Serbey, serbey: Masaya ka ba na nung balentayms mo o hindi?

Ako, ayos lang. Isang ordinaryong araw. Tama Myke, mag isip ka ng mas maganda iselebreyt sa araw na to, para yun na rin ang iseselebreyt ko. :D

Kahapon, nakita ko kung gaano kaganda at kahaba, ka-shiny at ka-straight ang buhok nung mga babae na hindi naman ako nagagandahan. Kahapon nakita ko rin kung gaano ako kapangit. NO JOKE TO, maniwala ka dahil minsan ko lang sabihan ang sarili ko ng pangit. Anchaka chaka ko talaga kahapon!

Kahapon pa, naglalakad kami sa bayan. Kasama ko yung mga kaibigan ko. Yung isa kong kasama beauty queen ang dating. Katabi ko sya habang naglalakad, nagmukha akong PC at PA-slash-P-slash-atbp, Personal Chimi-a-a at Personal tiga gawa ng Assignments-Projects-atbp. Hindi naman sa ginawa nya nga akong utusan nung araw na yun, anchaka ko lang talaga, dinagdag pa sa physical appearance ko yung oh-so-extravagant-but-very-nerdy glasses ko at ang pagkadumi dumi kong bag pack na katerno pa sa kulay ng uniform namin. Baduy diba?

Pare, ANG GANDA MO TALAGA KAHAPON!!! I lab yu. :* At salamat sa pagshare ng cake. Hahaha.


Kahapon din, nakita ko ang importansya ng bulaklak, chocolates, cakes, candies, teddy bears at kung ano ano pang nakabalot sa pulang box at gold na ribbon o kaya naman sa paper bag ng blue magic. Sarap ng feeling no? Sayang hindi ko naramdaman!

Monday, February 13, 2006

Bukas ay isang napaka WALANG KWENTA at MAGASTOS na araw!!! Nako, sino ba nagimbento ng Balentayms Dey? Ipapa-ambush ko talaga.




.. . .








teka gagawa nalang ako ng project. GE BAY!

Thursday, February 09, 2006

Its funny how the truth can set one free. How it can calm the angry stream of blood through the vein into the heart out of the artery. (or is it the other way around?) Enough metaphor-ing!

But... .

this time, we shouldnt worry about whos telling the truth and whos not. Since both groups have their own story and both of them are trying to save their own asses.


PS: Nag hiatus ako, pero hindi ko pala kaya, kaya Im back. New.... banner and color scheme. Hahahaha. Btw, belated happy birthday to Chris, Hans and Je. Happy birthday to Jay and belated first anniversary to Angela and Chris.:)