Napapansin ko nagiging boring na blog ko. Sabagay boring naman akong tao kaya no wonder dapat. Napansin ko din na ang ikli ko na talagang magpost kaya adjust natin ng onti yung length. Napansin ko rin na wala ng pumupunta ng blog ko (dahil hindi ko rin naman pinupuntahan blog nyo). Napansin ko na ang pakyut pala ni Kim (sige magreact ang magrereact!!!). Napansin kong bagay kami ni Gerald. Napansin kong ang jologs na ng PBB (YAK). Napansin kong twice a day nalang ako kumakain (lunch at dinner). Napansin kong hindi na ko bumaba ng bahay namin, lagi akong nasa taas. At napansin kong buhay prinsesa nanaman ako. Nyahahahaha! Sarap.

Natawa ako, lagi akong nasa kwarto ko o kaya sa kwarto ng magulang ko. Lunch ko, kundi sa harap ng TV, sa harap ng monitor. Pag dinner siguradong sa harap ng kompyuter. Sweet! Nagtampo tuloy nanay ko, hindi ko raw nakita yung inayos nilang aparador sa baba. Para naman kasing maglalayas yun katulad nung iba naming mga kasambahay.

Nababagot na ko sa buhay ko. Walang pera. Walang pera. At walang pera. Ang pangit pangit ko pa ngayon. Nakakadepress. Text nalang tayo!


Tae talaga si me!
Tae ba you?