Sayang hindi ako nakapag post kahapon, pang limang araw ko na sanang nagpopost ng araw araw.


Early birds kami. Hindi ako sarcastic dyan. Usually kasi kapag nagkikita kaming mga friendships ko daig pa namin ang Filipino time, at top one lagi ako sa pa-late-an. Napaghihintay ko sila ng hanggang mga dalawang oras. Buti at mababait at kyut ang mga kaibigan ko kung hindi matagal na nila akong nakonyatan at nabuhusan ng tunaw na tirang sundae. (Syempre sinong bobo ang magbubuhos ng kinakain nya pang ice cream, sayang no?!) Anyway, highway.. may laweyy. KOOORNY!!! Nagpunta kami sa debut ng klasmeyt namin sa review classes. Masaya, maingay as usual. If it wasnt for us, bored ang lahat ng tao. Joke lang, baka may makabasa. Kung titignan mo kami, aakalain mong close friends kami ng debutante dahil lagi kaming gumagawa ng eksena doon.

Is it just me, or ang boring talaga ng kwento ko?

Sa totoo hindi ako sanay magkwento sa blog, ang korny kasi. E bakit ka pa nagblog? Para ma-enhance ang writing skills ko! As if you have one. *tawa ng pangit* E sino ka ba, pake mo ba? *Whistle! Whistle!* Waaaa, si chaka doll. *kumaripas ng takbo*


Antagal naman ng ice cream ko! Katabi lang ng bahay namin yung pagbibilhan ka-kupad pa. Daig pa ang mga pagong. Edi ikaw bumili? Katabi lang naman pala e. O bakit andito ka nanaman? Pinalapa na kita sa goldfish namin a. *Whistle! Whistle!* LAYAS NGA! BAMONOS!! Chupe..

Suuus. Kaya naman pala ang tagal ng ice cream ko, memory gap nanaman nanay ko. Hehehe.:P Haaay.. wala na kong masabi, ubos na yung ice cream ko *sob*. Tsk.

"anata ni koi shiteru no"
Adik nanaman ako sa Sweet Soul Revue.